Jacolien Purmer is voorzitter en mede initiatiefnemer.
Vanaf 1990 heeft Jacolien Purmer vele jaren in de wintermaanden verschillende kinderen uit Armenië , via Pax Christi, in haar gezin als gast ondergebracht. Deze kinderen verbleven in weeshuizen en kwamen vaak uit één-ouder gezinnen.
Na ongeveer 12 jaar is zij gestopt met het jaarlijks ontvangen van deze kinderen. Zij heeft met een aantal anderen gekozen om Armenië zelf te bezoeken, om met name ter plekke een bijdrage te kunnen leveren. In 2008 heeft zij, samen met een Nederlandse vrouw die daar woont en werkt, 5 dagen door Armenië getrokken en heeft zij daar een aantal projecten bekeken. Zij raakte daar erg van onder de indruk. Zij heeft een aantal bezoeken gebracht aan Armenië, maar de reis in 2008 was een doorslaggevende reis.
Zo kwam zij in weeshuizen, ziekenhuizen, scholen, dorpen, bejaardenprojecten en een tehuis voor kinderen met een verstandelijke beperking. In heel Armenië zijn er voor mensen met een verstandelijke beperking maar twee tehuizen.
De naam Asmik (wat Jasmijn betekent) komt van een meisje dat in het tehuis woont. Haar kwamen we vrij snel tegen en de eerste ontmoeting was voor Asmik duidelijk de kat uit de boom kijken. Die week kwamen we haar nog een paar keer tegen en zij ging ons herkennen. Op de laatste dag van ons bezoek ontmoetten we Asmik opnieuw. We moesten meteen naast haar zitten. Zij omhelsde ons toen wij weer weg gingen. Asmik is voor de Stichting het boegbeeld voor al onze activiteiten. Gedurende de jaren is er een bijzondere band opgebouwd met Asmik.
