In juni 2010 werd Stichting Asmik opgericht door Jacolien Purmer, die ook de voorzitter en mede-initiatiefnemer is. Haar betrokkenheid met Armenië begon in 1990, toen zij in de wintermaanden verschillende kinderen uit Armenië, via Pax Christi, als gast in haar gezin opving. Deze kinderen, vaak afkomstig uit weeshuizen of één-oudergezinnen, verbleven tijdelijk in Nederland.

Na ongeveer 12 jaar stopte Jacolien met het jaarlijks ontvangen van de kinderen en besloot samen met enkele anderen direct naar Armenië te gaan om daar persoonlijk bij te dragen. In 2008, tijdens een vijfdaagse reis door Armenië met een Nederlandse vrouw die daar woont en werkt, werd zij diep geraakt door de situatie ter plaatse. Ze bezocht weeshuizen, ziekenhuizen, scholen, dorpen, bejaardenprojecten en een tehuis voor kinderen met een verstandelijke beperking. In Armenië waren er maar twee tehuizen voor mensen met een verstandelijke beperking, wat haar des te meer inspireerde om zich in te zetten.

De naam “Asmik”, wat “Jasmijn” betekent, is gekozen naar aanleiding van een meisje dat zij tijdens hun bezoek in het tehuis ontmoetten.

Asmik was aanvankelijk terughoudend, maar na verloop van tijd bouwden ze een bijzondere band op. De laatste dag van hun bezoek was bijzonder: Asmik herkende hen en omhelsde hen toen ze vertrokken.

Deze krachtige ontmoeting symboliseert de missie van de stichting en maakt Asmik het boegbeeld van hun werk.

Gedurende de jaren heeft Stichting Asmik zich steeds meer gepositioneerd en geprofessionaliseerd als een steun voor kwetsbare kinderen en hun families in Armenië, met een bijzondere focus op kinderen met verstandelijke en lichamelijke beperkingen.